Pater Anselm Grün verkent spirituele basis van Rijnlands model tijdens tweede Rijnlandlezing
De tweede Rijnlandlezing was een groot succes. De Beierse pater Anselm Grün, Benedictijn, sprak de lezing gisteren (op donderdag 15 mei) uit in het Gouvernement aan de Maas te Maastricht. Grün onderzocht in zijn uitgebreide betoog onder andere het belang van warm en verstandig taalgebruik. Ook besprak hij het handelen naar je eigen kernwaarden in plaats van het handelen naar waarden van anderen. Ten slotte onderstreepte hij het belang van rituelen in organisaties. Zo vertaalde hij de universele boodschap van geloof, hoop en liefde naar een pragmatische invulling die past bij de huidige tijdgeest én in het Rijnlands model.
De Rijnlandlezing werd voor de tweede keer gehouden. Bij gelegenheid van het afscheid van de vorige gouverneur, Léon Frissen, in september 2011 heeft de toenmalige minister-president van Luxemburg, Jean-Claude Juncker, de eerste Rijnlandlezing uitgesproken.
Co-referaat
De boodschap van Grün werd in een inspirerende rede onderstreept door de Beeselse burgemeester Petra Dassen-Housen. Zij sprak in het co-referaat ook over de veranderende mores in de politiek. “Als overheidsdienaar ben je er voor de mensen”, zo vertelde ze. Om vervolgens te concluderen dat binnen het felle, steeds persoonlijkere publieke debat teveel de nadruk ligt op strijd en minder op verbinding en leiderschap.
Meimaand lezing-maand
Gouverneur Theo Bovens opende de Rijnlandlezing: ” In deze tijd van globalisering, mondiale transitieopgaven en veranderende welvaartspatronen is het belangrijk om de maatschappelijke dialoog over het Rijnlands model onder de aandacht te brengen en te houden. De Provincie Limburg levert graag een bijdrage aan die dialoog, onder andere door middel van inspirerende lezingen.” Hij sprak de hoop uit dat Limburgse organisaties het voorbeeld van de Provincie zouden volgen en zo de Meimaand in het vervolg een lezing-maand te laten zijn.
Aparte lezing voor jonge ambtenaren
Donderdagmiddag was het spreekgestoelte wederom van pater Anselm Grün. Ten overstaan van een groot aantal jonge ambtenaren uit de hele provincie, onderstreepte Grün –met zijn kenmerkende Beierse tongval- het belang van enthousiaste jonge mensen in overheidsorganisaties: “Het is jullie taak te zorgen voor een open, eerlijke en dienstbare cultuur bij de organisaties waar jullie werkzaam zijn.”
Het betoog van Grün werd voorafgegaan door een redevoering van Gouverneur Theo Bovens, die de jonge ambtenaren vertelde over het 200-jarig bestaan van het Koninkrijk en de rol die ambtenaren hebben gespeeld in de ontwikkeling van de Provincie Limburg als bestuursorgaan.
Terugkijken
De Rijnlandlezing, inclusief het voorwoord van gouverneur Theo Bovens en het co-referaat van Petra Dassen, kunt u terugkijken op internet: https://youtu.be/9E6L31h0AOc
ACHTERGROND
Over Anselm Grün
Anselm Grün (1945) is monnik en leidde tot voor kort als economisch directeur de twintig bedrijven van de Benedictijner Abdij van Munsterschwarzach (Duitsland). Hij kreeg commercieel denken van jongs af aan mee en verkocht als kleine jongen al gloeilampen in de elektriciteitswinkel van zijn ouders. Hij is bedrijfseconoom, dieptepsycholoog en gepromoveerd theoloog. Hij heeft meer dan 200 boeken op zijn naam staan die in 33 talen vertaald zijn. Hij schrijft vanuit een veelzijdig perspectief: de Regel van Benedictus (6e eeuw), inzichten uit de moderne psychologie, filosofie, theologie en economie en bedrijfskunde. Hij is veelgevraagd raadsman van topmanagers.
Limburg en het Rijnlands model
De kenmerken van het Rijnlands model zijn zeer goed terug te vinden in de manier waarop de Limburgse economie en samenleving zich heeft ontwikkeld de afgelopen eeuw. Van kolen, naar industrie en diensten, naar nieuwe niches als biomaterialen en voedingssupplementen in de 21e eeuw. Maar niet alleen economisch, ook op sociaal-cultureel gebied heeft Limburg een belangrijke transitie doorgemaakt mede door de ontwikkeling van belangrijke kennisinstituten zoals de Universiteit Maastricht, Open Universiteit en diverse internationale instituten. Daarmee wordt de sterke Limburgse identiteit (gemeenschapszin en solidariteit) gekoppeld aan een open en gastvrije mentaliteit naar de wereld.
In feite kan het Limburgse ‘organisatiemodel’ beschreven worden als een corporatistisch model (tot eind jaren´70), gevolgd door een krachtig bestuursgedreven model (jaren´80 en ´90), naar een nieuwe vorm van samenwerking tussen overheden-bedrijfsleven-kennisinstellingen (begin 21e eeuw).
Dit laatste wordt tegenwoordig ook wel triple helix samenwerking genoemd.
Geef een antwoord